+48 602 818 713  |  Warszawa, ul. Wawelska 40 m 2  |  info@rolfing-warszawa.pl

W dzisiejszej notatce chcę zwrócić uwagę na obszar orientacji, który nazywam re-orientacją, czyli zdrowym powrotem do ciała.

Re-orientacja jest szczególnie ważna w przypadku pracy z ciałem, która obraca się wokół: 1) odczuwania stanu niepokoju 2) lęku 3) leczenia bólu 4) zdrowienia po urazach 5) zdrowienia po wydarzeniach wynikający z traumatycznych przeżyć 6) po operacjach, itp.

Przypomnij sobie sytuacje z twojego życia wymienione poniżej. Chwyta cię paroksyzm bólu przeszywającego ciało. Masz wypadek. Łapie cię kontuzja. Ogarnia cię obezwładniający niepokój. Co bezwiednie robisz?

Bardzo często w takich chwilach oddalamy się od ciała. Możemy odłączyć się od niego, znieczulić, żeby nie czuć bólu albo intensywności lęku.

Odcinamy się od ciała nie tylko w przypadku fizycznego bólu, ale także kiedy doświadczamy bólu emocjonalnego lub groźby np. krzyku, aby nas zdyscyplinować. 

Nasz system nerwowy jest bardzo delikatny. Nasze wewnętrzne ja jest bardzo delikatne. Dlatego robimy wszystko co możemy, aby chronić siebie, i odzyskać utracone w takich momentach poczucie bezpieczeństwa. Tylko że w takich sytuacjach nasza umiejętność zdrowej orientacji percepcyjnej jest zaburzona. I ciało znajduje inne sposoby, aby czuć się bezpiecznie. Kuli się. Zwija w kłębek. Zaciska brzuch/miednicę/pięści/stopy. Wstrzymuje oddech. Unosi w górę ramiona. A takie reakcje wprowadzają dodatkowe napięcie, które ogranicza ruch i przepływ energii w naszym systemie.

Klucz do re-orientacji

Kluczem do reorientacji, czyli odzyskaniem zdrowej umiejętności orientacji percepcyjnej jest powolny i bezpieczny powrót do ciała. Dokonany w taki sposób, aby pozostać obecnym ze sobą i z otoczeniem w aktualnym czasie, w którym jesteś. Tu i teraz. Aby skupić swoją uwagę na chwili obecnej i pozostać w kontakcie ze swoim ciałem, poprzez dostrzeganie pojawiających się tam doznań.

Jednym z głównych powodów, dla których zaczynamy żyć w bólu albo w niepokoju i napięciu jest to, że odłączamy się od naszych fizycznych doznań, od naszego fizycznego ciała.

Nie zauważamy, że w ciągu dnia mamy mocno napięte ramiona. I nie przyjdzie nam do głowy, że może nawet przez ostatnie 10 lat tak mogliśmy utrzymywać naszą postawę. I nasze poczucie bezpieczeństwa. Możemy nie wiedzieć, że nasza miednica i nasz kręgosłup nie współpracują ze sobą, przez co trudno nam się siedzi i chodzi. Nie mamy świadomości, że nasza głowa jest lekko przesunięta w lewo lub w prawą stronę, powodując nadwyrężenie mięśni szyi i pleców. A przez to, w tych rejonach czujemy dyskomfort albo ból. Nie wiemy, że używamy nieodpowiednio naszych stóp. Że nie mamy w naszych stopach oparcia, że nie podtrzymują nas sprawnie, gdy stoimy lub chodzimy itp.

Koncepcja reorientacji, czyli powrotu do ciała poprzez doznania i poprzez mikro ruchy jest kluczowa dla procesu zdrowienia. Tak w ogóle, a w szczególności z doświadczonych traum, przeżywanych lęków, niepokojów, stanów chronicznego napięcia i stresu.

Poniższa praktyka pokazuje jak łączyć uważną obserwację tego co na zewnątrz z doświadczaniem i respektowaniem doznań, które pojawiają się w ciele.

Orientacja w przestrzeni i w ciele
PRAKTYKA somatyczna #2 – Orientacja
1. Usiądź tak, aby poczuć, jak ciężar twojego ciała spoczywa na górnych udach, z przodu guzów kulszowych i na kostkach. 2. Zacznij patrzeć na to co znajduje się przed tobą, z przodu. 
3. Zdecyduj czy kierunek gdzie skierowany jest teraz twój wzrok jest właściwy. Więc gdziekolwiek patrzysz, to patrzysz z otwartymi oczami, i widzisz świat przed sobą. 
4. A teraz pozwól swoim oczom i głowie oraz szyi świadomie i powoli poruszać się z prawej do lewej strony, ogarniając wzrokiem miejsce w którym jesteś. i wybierz jakiś przedmiot na którym zawiesisz spojrzenie. 
5. Obracaj powoli nie tylko gałki oczu, ale głowę i szyję. 6. POczuj fizyczny ruch jaki wykonuje tył głowy i szyja, aby oczy ogarnęły przestrzeń pokoju, w którym siedzisz i zobaczyły kolejny przedmiot.
7.A kiedy to robisz, zwróć uwagę na swój oddech, zauważ swój oddech.  
8.Zwróć uwagę czy zaciskasz zęby, czy czujesz ucisk w gardle? po prostu sprawdź szczękę i gardło, bądź świadoma/y swojego ciała, ale także świata zewnętrznego, tego co jest poza tobą.  
9. Nie spiesz się. Tempo jest powolne. 
10. Zauważ tę powolność, bądź jej świadoma/y. 
Dzięki tej powolności możesz świadomie patrzeć na swoje otoczenie i widzieć, co tam jest. 
11. I podążaj dalej wzrokiem, aby zobaczyć co jeszcze możesz zauważyć - może widzisz roślinę i widzisz jej kolor, lub może widzisz jakieś książki i widzisz jakieś słowa; a może jest tam okno i widzisz co jest na zewnątrz. 
12. I kiedy tak się orientujesz w przestrzeni, kiedy kierujesz uwagę na świat zewnętrzny, zwróć uwagę, czy jest jakikolwiek dźwięk; 
13.Zauważ inne odczucia, które się w tobie pojawiają. Więc np twoje oczy - twój wzrok widzi. 
14. Czy słyszysz jakieś dźwięki w pokoju, za drzwiami, za oknem? Czy są jakieś zapachy?  czy czujesz swoje ciało na krześle a stopy na ziemi? 
15. I po prostu zwróć uwagę na swój oddech. Nie zmieniaj go. Nie zmieniaj go. Nie próbuj brać głębokiego oddechu. Sprawdź, czy możesz pozwolić, aby był oddech naturalny. po prostu go obserwuj, nic nie zmieniając. 
16. i gdy tak obserwujesz to co na zewnątrz siebie, znajdź wolne przestrzenie między przedmiotami.  
17. czy zauważasz wolne miejsce między obiektami? Więc np jeśli budzik stoi na półce z książkami, to czy widzisz przestrzeń pomiędzy tymi dwoma obiektami , i naprawdę zobacz to, a teraz kiwnij głową na znak że to zauważasz.  
18. Może widzisz na zewnątrz lub może słyszysz ptaki ? To po prostu kiwnij głową, po prostu potwierdź to, co zauważasz. 
19.A teraz gdy dostrzegasz świat zewnętrzny, zwróć uwagę na swój wewnętrzny świat. 
20. Czy widzisz swój oddech? Czy możesz zauważyć swoje ręce? Czy widzisz swoje stopy? 
21. A teraz spojrzyj takim wzrokiem, jakbyś patrzył/a w perspektywę. Jak daleko możesz patrzeć? Jaki jest najdalszy punkt, który teraz widzisz? Czy jesteś w dość małym pokoju, czy  możesz spojrzeć na ulicę lub w dół korytarza? 
22. Gdziekolwiek jesteś- patrz. 
23. I może sprawdź, czy jest teraz jakikolwiek impuls do zmiany pozycji. zauważ Czy cały ten czas siedziałaś/eś w jednym miejscu bez poruszania nogami lub miednicą? a może tylko poruszała się głowa i szyja? 
24. Sprawdź więc, czy masz chęć do zmiany pozycji. Może chcesz stanąć? Albo przejść się po pokoju? 
25. I gdy tak orientujesz się w przestrzeni, zwróć uwagę na swoją szczękę, zwróć uwagę na swój oddech. 
26. Czy potrafisz również zauważyć oddech i otoczenie na zewnątrz siebie? Twoje dłonie i stopy w tym samym czasie?  I czy możesz nadal płynnie i powoli, świadomie, z uważnością kierować swoją uwagę na zewnętrz? widząc ciągle przedmioty oraz przestrzeń między nimi?  
27. Poczuj swoje ciało, zobacz, czy musi się poruszyć, zobacz, czy chcesz ten proces zwolnić. Zwróć uwagę, czy możesz chcesz poruszać się szybciej.  Może masz ochotę pochodzić? Może czujesz się zmęczony/a? 
28. Zwróć uwagę na to, co czujesz w sobie, czego doznajesz w ciele.
29. więc to już koniec tej podstawowej orientacji. Jak widzisz to nie jest trudne - po prostu zobacz czy potrafisz wychwycić, jak łączysz się z tym, co zewnętrzne i jak się czuje twoje ciało, robiąc to.

Jeśli potrzebujesz indywidualnej praktyki w pracy z chronicznymi napięciami w ciele, długotrwającym stresem, głębokim zmęczeniem, poczuciem braku harmonii w ciele, słabym odczuwaniem swojego ciała zapraszam Cię na sesje do gabinetu albo on-line.

Zapisz się na sesję:



 

Kategorie: Rolfing

0 komentarzy

Dodaj komentarz

Avatar placeholder

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.