Napięcie w żuchwie

Stres

W ciągu ostatnich dni morze emocji od złości, wzburzenia, wściekłości czy strachu rozlało się w przestrzeni wokół nas. Część tego wrzenia, gniewu i bezsilności można wykrzyczeć: ***********, ale i tak ten stres pozostanie zapisany w naszych ciałach. Możesz odczuwać duże napięcie w żuchwie. Wiele osób na codzień, w zwyczajnych okolicznościach też gromadzi napięcia, których objawem jest ból głowy czy żuchwy. Bowiem nieświadomie zaciskają zęby w odpowiedzi na sytuację, która frustruje, przeraża, irytuje czy denerwuje. W ten sposób kompensują próbę odnalezienia poczucia wewnętrznego bezpieczeństwa i stabilności. Ale to tylko nieuświadomiona kompensacja a nie rozwiązanie problemu.

Gdy zaciskasz zęby …napięcie w żuchwie gotowe!

Prowokujesz niepotrzebne napięcie w żuchwie, ale też w obszarze twarzy, szyi i głowy. Co więcej napięcie w mięśniach żuchwy jest przenoszone przez powięź do szyi i dalej przekazywane do gardła, ramion, przepony oraz dna miednicy. Napięcie to może być również przenoszone na kość skroniową i do wewnętrznego ucha, zaburzając poczucie równowagi. Ponieważ powięziowe pasma łączą twarz i szyję, jakiekolwiek napięcie w żuchwie, nosie czy oczach może usztywnić i unieruchomić mięśnie podpotyliczne, podważając i nadszarpując poczucie wewnętrznej równowagi i przeciwdziałając zdrowej postawie.

Praktyka somatyczna

Z tej okazji chcę Ci podarować praktykę medytacji somatycznej, która przypomina o nie zaciskaniu zębów i uczy nowej relacji pomiędzy szczęką, żuchwą i językiem. Ta praktyka jest o tym, jak stworzyć swobodną przestrzeń w jamie ustnej i nie wprowadzać więcej napięć do żuchwy i szczęki.

Cel:
-uwolnienie napięcia w szczęce i żuchwie
-ustawienie nowej relacji pomiędzy szyją a głową
-nauka naturalnego, zdrowego ułożenia języka po to, aby: – dać wsparcie górnej części twarzy (zatoki),
– zapewnić odpowiednią długość gardła ,
– zapewnić odpowiednie napięcie gardła na początku układu trawienia;
– stymulować pozytywnie nerw błędny

1. Usiądź na krześle z miednicą ułożoną horyzontalnie: spojenie łonowe na jednej płaszczyźnie z kością ogonową; poczuj jak guzy kulszowe oddalają się od siebie a kość łonowa delikatnie “patrzy” między kostki; gdy, czujesz subtelne wygięcie w lędźwiach – siedzisz z “ogonem do góry”. Sprawdź ułożenie stóp: nogi na szerokość bioder, stopy równolegle do siebie; biodra wyżej niż kolana. Poczuj teraz jak stabilnie i bezwysiłkowo siedzisz.
2. Pozwól, aby reszta ciała sama ułożyła się względem miednicy, i … z każdym wydechem oddawaj ciężar ciała grawitacji: poczuj ciężar kości krzyżowej, czaszki i kręgosłupa;
3. Delikatnie przymknij oczy.
4. Poczuj wsparcie jakie tułów dostaje od górnych ud i dzięki stabilnemu kontaktowi stóp z podłogą; poczuj linię środka ciała – pomiędzy dnem miednicy a koroną głowy.
5. Oddychaj przez nos tak jak to zwykle robisz. Zauważ czy wkładasz wysiłek, aby wciągnąć powietrze, czy robisz to bez wysiłku. Zaobserwuj czy wydajesz przy oddechu jakieś dźwięki.
6. Następnie przełknij ślinę, aby poczuć napięcie i rozluźnienie w mięśniach gardła. Na koniec przełykania zauważ jak gardło i język miękną.
7. Znowu przełknij ślinę, i pozwól, aby tył gardła – przestrzeń za małym języczkiem – pozostała szeroka i miękka.
8. Powoli i delikatnie otwórz usta, i niech żuchwa tak zawiśnie na kilka chwil. Poczuj ciężar żuchwy, jej obecność, jej oddzielenie od reszty głowy.
9. Zamknij delikatnie usta, zostaw przestrzeń między dolnymi a górnymi zębami trzonowymi; utrzymaj doznanie ciężaru żuchwy. 
10. Rozluźnij dolną część ust.
11. Poczuj jak obszerne jest wnętrze twoich ust, gdy rozluźnisz żuchwę.
12. Przesuń język na górne podniebienie.
13. Niech język delikatnie rozpłaszczy się na górnym podniebieniu jak miękki kaszmirowy kocyk.
14. Zewnętrzne krawędzie języka dotykają bardzo delikatnie brzegów górnych zębów.
15. Nie naciskaj, to jest delikatny kontakt.
16. Poczuj jak delikatne wsparcie języka rozszerza zatoki nosa ułatwiając wdech- powietrze samo wchodzi do nozdrzy
17. Zauważ, że to ułożenie języka wydłuża twoją szyję i jakby unosi głowę.
18. Dla kontrastu: połóż język na dolnym podniebieniu – zauważ jak ta zmiana wpływa na doznania w klatce i brzuchu; zauważ czy nie wpływa tez na twój nastrój? Humor?
19. Wróć językiem na górne podniebienie;
20. Zanim weźmiesz kolejny wdech – wyobraź sobie jak górne trzonowe zęby rozchodzą się boki a podniebienie się rozszerza; tył języka rozszerza się a wdech przepływa do tylnego gardła
21. Kiedy robisz wydech – poczuj ciężar żuchwy, ciężar dolnych zębów.
22. Poczuj ciężar ud leżących na krześle, ciężar kostek. Bą∂ź świadomy/a przestrzeni wokół ciebie.
23. Kontynuuj: wdech z szerokim górnym podniebieniem; wydech – ciężka żuchwa
24. Wdech – miękki szeroki język; wydech – miękkie szerokie gardło

Praktykuj tak często, jak możesz.

Zapisz się na sesję: